Lepiej nie będzie (12): Sen jest dla słabych


Nie śpię od ponad trzydziestu godzin. Nie ma w tym niczego dziwnego ani nowego - studia to idealny moment na zawalanie nocy i zdrowia. Później już zapewne nie będzie ochoty na życie bez życia. Zazwyczaj jednak ten „przymus” sennego trwania w realności (czyli bezczynnego siedzenia na zajęciach) wynikał z nocnych, miejskich eskapad alkoholowych. Tymczasem całą dzisiejszą noc przeleżałem wpatrzony w sufit. Starałem się nie obracać żadnych myśli, aby sen wypełnił swobodnie pustkę po nich, ale tym razem to nie zadziałało.

Co jednak najciekawsze, po powrocie do życia w pionie mój umysł przeszedł swoistą konwersję - z myślenia słowami nagle przeszedł na myślenie obrazami. Od rana siedziałem na zajęciach, jednak trudno było mi formułować myśli, bo w głowie kłębiły mi się same wizualizacje. Plastyczne, barwne, głębokie i niezwykle wyraźne. Tym bardziej się takie stawały, im więcej myślałem o sytuacjach abstrakcyjnych, nierealnych. Nagle tworzenie ciekawych scen, które warto byłoby zapisać, stało się niezwykle łatwe i owocne.

I oto więc znalazłem swój narkotyk - bezsenność, która jako zapowiedź transu przejawia się już niekiedy w nocnym siedzeniu nad pusta kartką. Rzecz jednak polega na tym, aby odrzucić zmęczenie i dopuścić do siebie senną niemoc oraz przetworzyć ją potem, rano już, na energię twórczą.

Dziś udało mi się to nieświadomie. Muszę się dowiedzieć, jak właściwie ten trans przywołać, okiełznać i wykorzystać. To sedno.

Kraszewski byłby dumny.

Mam tylko nadzieję, że jeżeli mi się to uda, a potem położę się spać, to jednak zmartwychwstanę, a dumny już wtedy będzie ze mnie także Łazarz.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lepiej nie będzie (18): Śmierć dziewczyny ze Szczecina i Dahmer

Obraz
Wczoraj wieczorem skończyłem oglądać Dahmera, serial od Netflixa. Poruszająca historia, po obejrzeniu której wszedłem na Filmweb, oceniłem produkcję na 7/10 i w sumie można lecieć z oglądaniem czegoś nowego. Dziś rano Internet obiegła informacja o dziewczynie, która w Szczecinie wypadła z dziesiątego piętra. Ktoś to wszystko nagrał z bloku naprzeciwko, a nagranie opublikował. Nie trudno do niego dotrzeć. Widać na nim (czy raczej na różnych jego wersjach), jak dziewczyna najpierw siada na oknie, potem chce wrócić, ale ślizga się i zsuwa. Łapie się parapetu i próbuje wciągnąć. Krzyczy, ktoś próbuje jej pomóc (chyba. Widać jedynie, że ktoś kręci się przy oknie), ale dziewczyna w pewnym momencie traci wszelkie siły. Puszcza parapet, spadając próbuje złapać się czegoś niżej, ale prędkość jest zbyt duża, nie ma szans. Jej spadanie trwa może dwie, trzy sekundy, aż w końcu uderza w dach przed wejściem do klatki. Nagranie się urywa, ale da się zobaczyć, jak jej ciało uderza w twardą powierzch
Czytaj więcej

Lepiej nie będzie (11): Męczy mnie marnowanie życia

Obraz
Jestem człowiekiem, który szybko się męczy. Mam chyba małą pojemność umysłową, bo gdy popracuję dwie, trzy godziny przed komputerem, potrzebuję przerwy, która często rozrasta się do czasu porównywalnego z tym, który spędzam na robieniu czegoś konkretnego. Choć uwielbiam działać, to jednak mój dzień zazwyczaj po połowie jest podzielony na pracę i opieprzanie się. Dodatkowo wieczorami siedzę do późna - czy to oglądając ten sam film któryś już raz, czy to przeglądając Instagrama, w głowie mając myśli, że jestem już zbyt zmęczony na robienie czegokolwiek kreatywnego. Dlatego siedzę do trzeciej w nocy i gapię się tępo w telefon bądź sufit. Ale nie potrafię wcześnie kłaść się spać. A przez to rano wstaję o dziesiątej i z marszu nie mam siły na życie. Po kilku takich dniach potrzebuję się zresetować. Dziś znów jest ten dzień. Pojutrze mam poprawkę, dlatego cały dzień udawałem, że się uczę, a tym czasem siedziałem i nie robiłem nic, bo poszedłem późno spać i nie miałem siły na cokolwie
Czytaj więcej